| Titel: | Held op sokken |
| Auteur: | Bette Westera |
| Uitgeverij: | Gottmer, 2013 |
| ISBN: | 978 90 257 4999 6 |
| Illustraties: | Thé Tjong-Khing |
En echte held, zelfs zonder baard
Meisjes opgelet! Er is een wijze les die je uit de middeleeuwen kunt leren over jongens. Mannen met baarden, die weten van aanpakken. Mannen met baarden zijn nergens bang voor, mannen met baarden zijn dapper én mannen met baarden konden ridder worden. Zo wordt dat gezongen in liedjes én is dat ook in het boek ‘Held op sokken’ geschreven:
‘De ridders met de baarden gingen elke dag uit rijden, op zoek naar een prinses om uit een toren te bevrijden. Of naar een groepje ridders uit een vreemd, vijandig land- met vlechtjes in hun baarden en met zwaarden in hun hand. Of naar een lelijk monster dat het bos onveilig maakte, een draak met zeven koppen die oranje vlammen braakte.’
Alle ridders zoeken het avontuur, behalve Roderick van Hulst tot Aerdenhout. Hij is een ridder zonder baard. En die telden toen niet echt mee. Daarom moet hij alle vervelende klussen doen: aardappels schillen en paardenstallen uitmesten. Zonder dat iemand het verwacht, wordt Roderik zonder baard toch de held van dit verhaal. Hij weet namelijk als enige het hart van de schone jonkvrouwe (dat is een soort prinses), Caroline Canteclaar van Leeuwen, te veroveren. Hoe hij dat precies doet, mag je zelf lezen in dit prachtig geïllustreerde prentenboek.
Als je vaker prentenboeken leest, herken je meteen de tekeningen van Thé Tjong-Khing. Hij maakt de ridders échte personages die tot leven komen. Op een manier die simpel lijkt, tekent hij niet te veel en niet te weinig. Het is precies genoeg. Met veel humor beeldt hij uit wat er in de tekst wordt gezegd Thé Tjong-Khing maakt namelijk kleine grapjes in zijn tekeningen. Let maar eens op de eerste en laatste tekening waar de stoere ridders hun baarden bijknippen, volgens de laatste mode.
De middeleeuwen zijn niet alleen de tijd over ridders en avontuur, maar ook van mooie kunst, zoals gedichten. Er werden gedichten geschreven over alle heldendaden die een ridder uitvoerde. Bette Westera heeft ook dat afgekeken en het boek geschreven alsof het een écht heldendicht is. Het laatste woord van iedere zin rijmt op die van de zin daarna. Voor de voorlezer zit er daardoor een fijn ritme in de tekst, waardoor de woorden als vanzelf worden uitgesproken. Zonder moeite. Op ieder bladzijde staan maar een paar zinnen, waardoor de tekst en de prenten samen een geheel vormen.
