Prinses Dommelijntje, over een prinses die niet kon slapen

Oogjes dicht en snaveltjes toe

‘Mag ik nog wat drinken?’, ‘Ik moet nog een keer naar de wc.’ of ‘Het is te donker, mag er een lampje aan?’ Heb jij deze trucs ook al een keer gebruikt omdat je niet kon slapen?

Dommelijntje is ook zo’n meisje dat niet kan slapen. En niet zomaar een meisje, ze is een prinses. Als een prinses niet kan slapen, dan heeft het hele paleis daar last van. Dommelijntje zet het op een gillen, elke keer dat ze niet in slaap valt, ‘zo luid dat de muren ervan daverden’. De koning en de koningin zijn zo moe dat ze op de troon in slaap vallen. Dan is de koning het zat. Hij belooft zijn hele koninkrijk aan de persoon die zijn dochter een nacht kan laten slapen.

Op de eerste dubbele bladzijde laat schrijfster/tekenaar An Leysen je kennismaken met Dommelijntje. Het is direct duidelijk dat het hier om een echte prinses gaat. ‘Ze was beeldschoon, met lange, goudblonde krullen, een koninklijk wipneusje en blozende wangen zo zacht als babybilletjes. Ze was bovendien slim, lief en grappig én ze had een stem als een nachtegaal.’ Ook op de prent is te zien hoe mooi en lief Dommelijntje is: ze heeft een lange roze jurk met een grote strik aan en een schattig, glimmend kroontje op haar hoofd en ze zit er een beetje verlegen bij. Op de volgende bladzijde is er weinig over van dat lieve prinsesje als ze in bed ligt te gillen.

An Leysen heeft prachtige collages gemaakt. De meeste figuren zijn geschilderd, maar bestaan ook deels uit stukjes (kranten)papier en stof. Van de omgeving is niet veel zichtbaar; de achtergrond bestaat vaak uit beschilderd behangpapier met een bloemenmotief. Zo gaat alle aandacht naar de figuren. Aan het begin van het verhaal zijn dat bijvoorbeeld het dienstmeisje dat in slaap valt terwijl ze vloer veegt en de kok die tijdens het koken zijn ogen niet meer open kan houden. Later komen de personen in beeld die denken dat ze prinses in slaap kunnen krijgen, zoals de vijf deftige dametjes met een speciaal slaapliedje en de twee stoere ridders die haar willen beschermen. De prenten zijn ondanks de vele pasteltinten nergens te zoet. Dat komt door al die verschillende materialen die An Leysen gebruikt heeft en ook door de extra kindertekeningen van Louise Leysen, de dochter van An.

‘Prinses Dommelijntje, over een prinses die niet kon slapen’ is een echt sprookje: tekst in mooie krulletters en een fijn verhaal over een prinses, een opdracht en een prins. Bij de meeste sprookjes wordt zo’n opdracht bij de derde keer goed uitgevoerd. Hier mogen meer mensen het proberen en dat maakt de tekst aan de lange kant. Gelukkig wordt je geduld beloond: ook dit sprookje krijgt een happy end.