Tamara Bos

Weet jij wie Winky heeft bedacht? Het kleine Chinese meisje uit ‘Het paard van Sinterklaas’? Dat was Tamara Bos. Eerst schreef Tamara twee boeken over Winky en daarna maakte ze er ook nog twee films van. Zo zie je meteen dat Tamara een heel bijzondere schrijfster is: ze schrijft niet alleen boeken, maar ook films. Voordat je een film kunt maken, heb je een verhaal nodig. Dat moet iemand bedenken. En opschrijven. Helemaal, met alle woorden die de acteurs moeten zeggen. Of eigenlijk: de woorden die de acteurs uit hun hoofd moeten leren. Dan pas kunnen ze het verhaal goed naspelen. Voor de film. Tamara heeft al een heleboel scenario’s (want zo noem je die opgeschreven filmverhalen) op haar naam staan: ‘Pluk van de Petteflet’ bijvoorbeeld, en ‘Minoes’ en natuurlijk ‘Hoe overleef ik mezelf’.

Tamara werd in 1967 geboren. Haar vader is Burny Bos, de schrijver van ‘Knofje’ en ‘Ko de boswachter’. Ze heeft het talent vast van haar vader geërfd! Maar ja, met talent alleen kom je er niet, je moet vooral ook heel hard werken om schrijver te worden. En dat deed Tamara. Ze studeerde Nederlands en schreef toen ook gedichten. Die las ze wel eens voor in een theater in Amsterdam. Gelukkig maar, want zo leerde ze haar man Johan kennen. Die was namelijk leider van de muziekband in dat theater… Toen Tamara klaar was met studeren, maakte ze van schrijven haar werk. Scenario’s voor film en televisie, maar ook veel boeken! Ze schreef grappige verhalen over Kowboy Kuuk en Beebie Totje voor Bobo, ze maakte het prachtige prentenboek ‘Later als jij klein bent’ en bedacht de eigenwijze kleuter Rosa Pardon, die met haar varkentje een boel avonturen beleeft. Nu is ze bezig met een serie prentenboeken voor peuters, ‘De dag dat ik…’. Ze gaan over heel gewone en toch belangrijke dingen, zoals leren zonder speen te slapen en op de wc te plassen.

De boeken over Winky kunnen kinderen van 6 of 7 misschien al zelf lezen. Jammer voor de ouders, want die genieten net zo van het verhaal als hun kinderen. Het is grappig en ook verdrietig, gewoon door elkaar. Dat kan Tamara goed. Over leuke en moeilijke dingen tegelijk schrijven. In heel gewone taal. Dat doet ze bijvoorbeeld ook in ‘Het geheim van Anna’s dagboek’, een spannend verhaal over twee hartsvriendinnen. Ze maken lol, maar ook ruzie. En als ze iets doms doen, begrijp je helemaal waarom. Tamara heeft geen lange zinnen nodig en ook geen moeilijke woorden. Je snapt toch precies wat de kinderen in haar boeken denken en voelen. ‘Ik vertel Papa niks meer over Sinterklaas, denkt Winky. Echt niet. Ook niet dat ik op vijf december een paard krijg. Een paard voor mezelf. Toevallig.’

foto: Marlène Huwae