De wind in de wilgen

Klassieke avonturen van de Mol, Rat, Das en Pad

De Mol had de hele morgen hard gewerkt aan de schoonmaak van zijn huisje. […] De lente roerde zich in de lucht boven en in de aarde beneden en rondom hem, en drong met haar sfeer van zalige onrust en verlangen zelfs tot in zijn donker en eenvoudig huisje door. Het was dan ook geen wonder dat hij opeens zijn kwast op de grond smeet en zei: ‘Dat gezeur!’ en ‘Vlieg op!’ en ‘Die snertschoonmaak!’, en het huis uitliep.

Mol gaat op pad en komt al snel aan de oever van de rivier. Daar ontmoet hij Rat, die hem uitnodigt in zijn bootje voor een picknick. Dit is het begin van een vriendschap en vele avonturen. Rat vertelt hem over de eigenzinnige Das, die nooit bezoek wil. En over Pad, die altijd iets nieuws wil proberen en er dan weer snel genoeg van krijgt. 
De belevenissen van Mol en Rat nemen een heel andere wending als Pad een nieuwe manier van reizen ontdekt: de auto. Pad moet en zal ook een auto hebben. De bezwaren van zijn vrienden over zijn roekeloze manier van rijden, wuift hij lachend weg.

Ze kwamen bij de oprijlaan van Paddenburg en zagen er, zoals de Das had verwacht, een glanzende, nieuwe, heel grote, helderrood gelakte (Pads lievelingskleur) auto voor het huis staan. Toen ze de deur naderden, werd hij opengegooid, en meneer Pad, uitgedost met stofbril, pet, slobkousen en een enorme overjas, kwam met veel branie de treden af, terwijl hij zijn autohandschoenen aantrok.

Als Mol, Rat en Das horen dat er met enige regelmaat nieuwe auto’s afgeleverd worden op Paddenburg en dat Pad al meerdere ongelukken heeft gehad, besluiten ze dat het tijd is voor actie. Ze sluiten Pad op in zijn slaapkamer. Maar Pad zou Pad niet zijn als hij dat zomaar toelaat…

‘De wind in de wilgen’ werd in 1908 geschreven door Kenneth Grahame. Hij bedacht de verhalen over Das, Mol, Rat en Pad voor zijn zoon. Het boek is dus al meer dan honderd jaar oud! En hoewel er wel wat ouderwetse woorden in staan, is het verhaal nog steeds heel aantrekkelijk om te lezen. Kenneth Grahame gebruikt veel woorden om de omgeving en de sfeer te beschrijven, en dit zorgt ervoor dat je je helemaal thuis voelt in de wereld van Mol, Rat, Pad en Das. Ernest H. Shepard, die je misschien wel kent van de tekeningen bij Winnie de Poeh, maakte de illustraties bij het verhaal. De eenvoudige, zwarte pentekeningen zijn heel precies en sluiten heel goed aan bij de tekst van Kenneth Grahame.

‘De wind in de wilgen’ is een klassiek verhaal over vriendschap. Een verhaal dat je telkens weer wilt (voor)lezen, het liefst in de buurt van lekkere hapjes, zoals de vier vrienden het ook graag hebben.