Titel: | Escape room |
Auteur: | Maren Stoffels |
Uitgeverij: | Leopold, 2017 |
ISBN: | 978 90 258 7397 4 |
Illustraties: |
Dit is geen spel!
Opgesloten zitten is minder erg als je zeker weet dat je binnen korte tijd weer buiten staat. Dan kan het ontsnappen een leuke uitdaging zijn. En als het je niet lukt, dan laten ze je heus niet zitten. Ze: de spelleiders die via camera’s meekijken terwijl jij en je vrienden uit een escape room moeten zien te ontsnappen. Super spannend en leuk zo’n spel, maar wat als degene die meekijkt en jou in geval van nood de uitgang kan wijzen, een heel ander spelletje speelt? Eentje zonder exit? Dan zou je willen dat je thuis was gebleven.
‘Vanaf hier zie ik Het. Het ziet mij niet. Het moet boeten. Voor alles.’
In ‘Escape room’ van Maren Stoffels heeft X de touwtjes in handen. Zijn of haar identiteit is onbekend, maar een ding is overduidelijk: X is woedend en zint op wraak. Maar op wie? De onzekere Mint, de bloedmooie Alissa of de stoere Sky misschien? Zij zijn al vrienden sinds de eerste dag van de middelbare school. Toch hebben ze ook geheimen voor elkaar en wrijft er wel het een en ander. Als Milas, een collega van Sky, aan deze drie-eenheid wordt toegevoegd, komt de vriendschap onder druk te staan. Mint vertrouwt Milas niet, Alissa wordt verliefd op hem en Sky weet niet wat hij daarmee aan moet. Zijn plan om met zijn allen naar een escape room toe te gaan, maakt het niet veel beter. Eenmaal in de escape room wordt het de vier al gauw duidelijk dat X ze niet zal laten gaan.
‘Ik snel naar de deur en zie zijn vingers voor de helft naar buiten steken. Het luik dringt diep door in zijn vlees. Mijn adem stokt. Dit is geen spannend spel. Dit is echt.’
De escape room van Alissa, Milas, Mint en Sky is eerder eng dan spannend. Dat maakt ‘Escape Room’ een echt meeslepend boek. Het begint al bij de cover. Een klein lichtpeertje tegen een donkere achtergrond. En dan binnenin een al net zo duister verhaal. ‘Escape Room’ is een boek waarin Maren Stoffels je op het verkeerde been zet en je in spanning houdt. Er gebeurt veel in een rap tempo. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven en dat houdt het interessant, zij het ook een beetje oppervlakkig omdat de personages daardoor minder ‘spreektijd’ krijgen. Allemaal hebben ze geheimen, alleen geven ze die geheimen niet snel prijs. Beetje bij beetje vallen de puzzelstukjes op hun plek. Met als afsluiter een grootse finale waar de vlammen vanaf slaan…