Het leven van een loser 3: Bekijk het maar!

Nooit een vent

Als loser kan je leven soms een hel zijn. Maar dat weet je, en daar kun je mee omgaan. Als vader van een loser heb je het echter ook niet bepaald goed getroffen. En vaders kunnen daar een stuk minder goed mee omgaan. Dus heel gek is het niet dat de vader van Bram Botermans zijn zoon in ‘Het leven van een loser: Bekijk het maar!’ wat harder en stoerder wil maken. Maar schrijver Jeff Kinney weet wat jij ook weet, maar wat niemand aan de vader van Bram heeft verteld: Bram is niet te redden. Bram kan niet stoer worden gemaakt. Bram zal altijd een sukkel blijven.

Eentje die de warme badjassen van zijn moeder draagt, die de drumsticks van zijn broer in z’n neus duwt en die een ramp is met dansen, disco’s en meisjes. Zelf heeft hij daar allemaal geen enkel probleem mee. Zijn nieuwe logboek begint op 1 januari:

Aan het begin van het jaar moet je toch altijd een lijst met ‘goeie voornemens’ maken om ‘een beter mens’ te worden? Nou, het probleem is, ik vind het moeilijk om iets te bedenken waarmee ik mezelf kan verbeteren, want ik ben eigenlijk al een van de beste mensen die ik ken. 

Als iemand anders dan Bram Botermans dit zou zeggen, dan zou het misschien arrogant zijn, maar van Bram kun je het hebben. De droge, komische manier waarop hij in zijn dagboek schrijft is hilarisch. Soms een beetje flauw, maar vaak goed om hardop te kunnen lachen. En doordat Bram ook genoeg zelfspot heeft, kun je geen medelijden met hem hebben als de mensen om hem heen wél ideeën bedenken om Bram te verbeteren.

Vooral Brams vader kan er wat van. Hij wil een echte vent van zijn zoon maken, die op voetbal zit en daar nog goed in is ook, en die andere stoere mannendingen als kamperen moeiteloos aankan. Bram denkt ‘Bekijk het maar!’ en wordt reservedoelman in het voetbalelftal. Maar in plaats van keepen, plukt hij tijdens de wedstrijden boterbloemen uit het gras. Zijn vader dreigt vervolgens met een militair zomertrainingskamp. Afbeulen lijkt de enige manier om Bram wat discipline bij te brengen. Natuurlijk vindt Bram weer een of andere manier om er onderuit te komen. Da’s dan wel weer fijn aan sukkel zijn: losers weten altijd iets doms te doen dat toch goed voor ze uitpakt.

De boeken van Jeff Kinney leren je om die goede eigenschappen van sukkels over te nemen en de mindere kanten van de losers te laten liggen. Zo kun jij net zo makkelijk als Bram de vervelende dingen in het leven omzeilen en verder rustig je gang gaan. Waar boeken al niet goed voor zijn…