Het grote misschien

De beroemde laatste woorden 

Vertrouw bij het uitzoeken van boeken nooit alleen op de achterflaptekst, of op de omslagillustratie, ook al zijn ze positief. Waarom niet? Die geven nog wel eens een verkeerde indruk, zoals het geval is bij ‘Het grote misschien’. Waar je dan vanuit kunt gaan? Nou, deze razend enthousiaste recensie bijvoorbeeld!

De titel van het debuut van John Green is misschien niet zo aantrekkelijk, maar wanneer je de moeite neemt om de eerste paar pagina’s te lezen, ontdek je dat de inhoud van dit boek heel anders is, dan je had verwacht.

De jonge Miles woont in Florida en verveelt zich enorm. Hij heeft nauwelijks vrienden, maar dat interesseert hem niet, want hij vindt zijn medescholieren toch niet leuk. Hij wil weg en besluit zich in te schrijven bij een kostschool, in de hoop daar avonturen te beleven, of in ieder geval het gevoel te hebben dat hij leeft. Miles gaat op zoek naar het ‘Grote Misschien’, zoals ook de Middeleeuwse dichter Rabelais deed, en blijkt niet de enige te zijn op de kostschool, die op zoek is naar een antwoord.

Miles komt terecht in een vriendengroepje, dat zich afzet tegen de rijke scholieren, de doordeweekers, en tegen het gezag van een leraar, die de Adelaar wordt genoemd. Miles maakt de lezer wegwijs in zijn belevingen tijdens het schooljaar. En dat zijn er veel. De ontgroening van Miles loopt bijvoorbeeld uit op een wraakactie, waarbij Miles bijna omkomt. Dit heeft te maken met twee doordeweekers, die van school zijn gestuurd.De leerlingen blijken een eigen strafrechtsysteem ontworpen te hebben. Niemand verlinkt elkaar bij de schoolleiding, en de onderlinge ruzies worden opgelost door een opeenvolging van stunts en wraakacties.

Het boek is een echte aanrader door het spottende gedrag van Miles en zijn vrienden, door de bizarre stunts die zij uithalen en door de vreemde karaktertrekken van de personages: de kleine Chip staat erop dat hij de Kolonel wordt genoemd, Alaska, die haar naam zelf heeft uitgezocht toen ze zes was, rookt om eerder te sterven en Miles, die tot Prop is omgedoopt, weet van beroemde personen de laatste woorden, omdat hij geen literatuur leest, maar biografieën.

Het verhaal is verdeeld in twee stukken: ervoor en erna. Het ligt nogal voor de hand, dat er op het moment waar alles aan vooraf gaat en waar de rest op volgt, iets aangrijpends gebeurt, maar dat moet natuurlijk niet van te voren verklapt worden! ‘Het grote misschien’ zit door die indeling heel knap in elkaar en het verloop van de gebeurtenissen is nergens ongeloofwaardig. Lezen dus!