Titel: | Wie o wie? |
Auteur: | Erik van Os |
Uitgeverij: | Gottmer, 2001 |
ISBN: | 978 90 257 3394 0 |
Illustraties: | Paula Gerritsen |
Prentenboeken met een kroon
Het kan allemaal zo eenvoudig gaan: een prins (lees: Willem-Alexander) wordt verliefd en wil niets liever dan met zijn geliefde (lees: Máxima) trouwen. Hij vraagt haar en zij zegt “Ja”. 2 februari werd het sprookjeshuwelijk voor onze kroonprins werkelijkheid. Nu maar hopen dat dit sprookje goed afloopt. Dat het ook anders kan, kun je lezen in de volgende prentenboeken. Bij de hoofdpersonen in deze boeken gaat het, als het op trouwen aankomt tenminste, allemaal wat minder makkelijk.
‘Wie o wie?’, een sprookje op rijm gaat over koningin Marie “die graag wilde trouwen, maar niet wist met wie”. De huwelijkskandidaten, Leo en Louis, zijn voor Marie eigenlijk allebei wel geschikt. Zo heeft Leo een zangerige stem en Louis een erg knappe kop. Tja, Marie wil ze allebei wel…Ze besluit tot drie te tellen en gewoon één van de twee koningen te noemen. Met hem zal ze dan trouwen. Maar dit werkt niet en Leo en Louis zijn het wachten zat. Wat ze dan samen besluiten, is een onverwachte wending in het verhaal. ‘Wie o wie’ is met recht een hedendaags sprookje te noemen.
Het boekje doet even denken aan een poesiealbum; het is vrij klein en de illustraties bestaan uit knipsels van bedrukt papier (bloemen en andere motieven) en kant. Heel origineel. De vrolijke krijttekeningen erbij zorgen voor een apart effect. Er is veel op de prenten te zien en er vallen steeds weer nieuwe, grappige details op.
Een heel ander boek is ‘De prinses met de lange haren’. In een arm land wordt een bijzonder prinsesje geboren. Haar haren groeien zo snel dat ze al gauw geen kant meer op kan. En ze mag het van haar vader niet eens afknippen. De prinses stopt haar lange haren in twee koffers zodat ze die gemakkelijk met zich mee kan dragen. Maar de koffers worden zo zwaar dat er een sterke man uit het circus wordt ingehuurd om ze te dragen. Als de tijd aanbreekt dat het prinsesje moet gaan trouwen, wil niemand haar hebben: die lange haren zijn ook zo lastig! Dat is echter helemaal niet erg, want de prinses heeft al andere plannen. Ze vindt de sterke man uit het circus leuk! En ze zaten toch al aan elkaar vast…
Het einde van het verhaal is wat minder origineel dan dat van‘Wie o wie’, al blijft het natuurlijk leuk dat de prinses lekker doet waar ze zin in heeft. De illustraties zijn vlot, bijna nonchalant, getekend en geschilderd (met inkt en waterverf). Dat de illustraties bij velen in de smaak vallen blijkt uit het feit dat dit boek in 2000 werd bekroond met het Gouden Penseel.